کلینیک قلب و مشاوره های قبل از عمل های جراحی
جراحی هایی که لازم است بیمار برای مدت زمان مشخصی به طور کامل بیهوش شود گاهی اوقات عمل های جدی و پرخطری هستند. اگر بیمار دارای مشکلات قلبی جدی و یا ناشناخته ای باشد، ریسک این عمل ها چند برابر می شوند.
به طور مثال، ممکن است بیمار در حین جراحی و زیر بیهوشی به هر دلیلی دچار اختلال در ضربان قلب و یا آریتمی (ریتم نامنظم ضربان قلب) شود. اتفاق دیگر می تواند افت شدید فشار خون او در حین عمل یا پس از عمل باشد. وقوع این موارد می تواند بسیار خطرناک باشد.
به همین علت است که بیشتر جراحان پس از اطمینان از انجام عمل جراحی برای بیمار، درخواست مشاوره قلب می دهند و بیمار را برای اطمینان یافتن از وضعیت سلامت قلب خود به متخصص قلب ارجاع می دهند.
انجام این مشاوره ها برای افرادی که ممکن است اعمال جراحی برای آن ها خطر آفرین و یا دارای ریسک بالایی باشند، در سال های اخیر اجباری شده و قبل از عمل توسط پزشک انجام می گیرد. این امر باعث شده تا آمار اتفاقات ناخوشایند در حین عمل (که به طور ناخواسته رخ می دهند) به شدت کاهش یابد.
بنابراین اگر پزشک به شما توصیه کرد که قبل از عمل با یک متخصص قلب مشورت کنید و مشاوره های قبل از عمل را از او دریافت کنید، بهتر است این کار را انجام دهید. این امر رابطه مستقیمی با سلامت شما دارد.
پیش از انجام عمل های جراحی، بر روی قلب بیمار بررسی و معاینات زیادی انجام می شود که مهم ترین آن ها به شرح زیر می باشد:
• معاینه کامل قلب و گرفتن شرح حال و گرفتن نوار قلب و در صورت نیاز اکوکاردیوگرافی یا سونوگرافی قلب
• تست ورزش در صورت مشاهده مشکلات قلبی به همراه علائم خاص با وجود نوار قلب سالم و بدون تغییرات
گاهی اوقات بیماری که برای مشاوره قلبی مراجعه می کند، به دلیل سن بالا و ابتلا به بیماری های دیگر، قادر به انجام تست ورزش نمی باشد ولی در نوار قلب وی علائم و نشانه های خاصی دال بر مشکل قلبی وجود دارد. در این موارد از روش های دیگری برای بررسی قلب و عروق استفاده می شود. از جمله این روش ها می توان به اسکن قلبی و یا سی تی آنژیوگرافی اشاره کرد. به این ترتیب اگر عروق قلب، گرفتگی داشته باشد اقدامات متناسب با آن ها تعیین می شود.
انجام معاینات قلبی برای افراد خاص
سوال مهمی که مطرح می شود این است که در چه مواردی باید دقت و بررسی بیشتر برای معاینات قلبی به عمل آید؟
• مواردی که عمل جراحی سنگین و مدت زمان انجام آن طولانی تر می باشد، بررسی و معاینات دقیق قلبی ضروری است.
• در افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت، مشکلات کلیوی و... ، ریسک بیماری های قلبی بسیار بالاتر می باشد. این امر حتی در انجام جراحی های کوچک نیز حائز اهمیت است.
عوامل تاثیرگذار در بروز مشکلات قلبی در حین عمل
بالا رفتن احتمال بروز مشکلات قلبی در حین عمل به فاکتورهای زیادی بستگی دارد که اصلی ترین آن ها شامل موارد زیر می باشند:
• سن
• نوع عمل جراحی
• مدت زمان بیهوشی و نوع بیهوشی
• وجود مشکلات زمینه ای نظیر دیابت، فشار خون بالا و نارسایی کلیه
• سابقه بیماری های قلبی مانند انسداد عروق کرونری، بیماری های دریچه ای یا نارسایی قلبی
• وجود علائمی مانند درد قفسه سینه یا تنگی نفس
• مصرف بعضی داروها در بیمار مانند آسپرین و وارفارین
علاوه بر این، اگر جراح موارد و علائم دیگری را در بیمار تشخیص دهد قبل از عمل، او را به یک متخصص قلب ارجاع می دهد.
بیهوشی در عمل کاتاراکت (آب مرواید)
در روش های جدید درمان آب مروارید، غالب عمل ها با بی حسی موضعی انجام می گیرد. البته این امر بستگی به نظر و صلاحدید متخصص چشم پزشکی دارد. با این وجود اگر بیمار با بی حسی عمل شود، دیگر درگیر عوارض بیهوشی مانند تاثیراتی که بر روی مغز، قلب، ریه، کبد و... میگذارد، نمی گردد. در مواردی از بیهوشی استفاده می گردد که بیمار همکاری لازم را در حین عمل آب مروارید نداشته باشد. مانند: اطفال و افراد مبتلا به بیماری های عصبی یا روحی خاص
مزایای روش بی حسی در عمل جراحی آب مروارید
در موارد درمان کاتاراکت با بی حسی، نیازی به تزریق دارو در چشم نمی باشد و با چکاندن قطره بی حس کننده انجام می شود. به این ترتیب خطرات و عوارض تزریق مانند سوراخ شدن کره چشم، خونریزی پشت کره چشم، آسیب به عصب بینایی نیز حذف می گردد.
یکی دیگر از مزایای این روش این است که، بیمار دیگر نیازی به قطع کردن داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین را ندارد.
نکته مهم در رابطه با بی حسی های موضعی
در هنگام عمل جراحی با بی حسی موضعی، کلیه علائم حیاتی بیمار مانند ضربان قلب، فشار خون، تنفس و میزان اکسیژن به طور منظم توسط تیم بیهوشی با مجهزترین دستگاه های روز دنیا مانیتور و بررسی می گردد. متخصص بیهوشی برای کاهش اضطراب و از بین بردن درد، به بیمار به صورت وریدی و از طریق سرم، داروهای آرام بخش و ضد درد تزریق می کند. در حین انجام عمل جراحی، پزشک با بیمار صحبت می کند و ممکن است دستوراتی برای انجام بهتر عمل به او بدهد و بیمار به راحتی و بدون درد، قادر به انجام دستورات می باشد.