کلینیک فوق تخصصی آب سیاه ( گلوکوم ) بینا

کلینیک فوق تخصصی آب سیاه ( گلوکوم ) بینا با استفاده از پیشرفته‌ترین ابزارهای تشخیصی و درمانی روز دنیا مانند دستگاه‌های تصویربرداری ( OCT ) و بهره‌مندی از درمان‌های لیزری یا جراحی، همراه با کادر مجرب و آموزش دیده در بیمارستان فوق تخصصی چشم پزشکی بینا در خدمت مراجعین محترم می‌باشد.

 

 

 

 

آب سیاه ( گلوکوم ) چیست؟

آب سیاه به گروهی از بیماری‌های چشمی گفته می‌شود که در آن عصب بینایی دچار آسیب می‌شود. از آنجا که این عصب اطلاعات جسمی را که دیده می‌شود به مغز می‌برد هنگامی که آسیب می‌بیند، بینایی کاهش خواهد یافت که میزان آن به شدت تخریب عصب بینایی بستگی دارد. آب سیاه در زمانی که فشار داخل چشم از حد طبیعی بیشتر است به وجود می‌آید. فشار بالا سبب وارد آمدن آسیب به عصب بینایی می‌شود. این آسیب پیشرونده بوده که در مرحله نخست سبب کاهش و از دست رفتن دید محیطی شده که با کاهش دید مرکزی و احتمال کوری همراه است.

 

سر عصب طبیعی

 

سر عصب بیمار مبتلا به گلوکوم

 

میزان دیدی که در اثر آب سیاه از بین می‌رود غیرقابل بازگشت است ولی با تشخیص زودرس، پیگیری دقیق و استفاده منظم از داروهای تجویز شده می‌توان از آسیب بیشتر جلوگیری کرد. بر طبق یک بررسی در افراد بالای 40 سال شهر تهران شیوع بیماری حدود 1/4% گزارش شده است.

 

مواردی که آب سیاه ( گلوکوم ) ایجاد می‌کنند؟

عصب بینایی در آب سیاه معمولا به علت افزایش فشار داخلی آسیب می‌بیند. مقدار معین از فشار برای حفظ شکل و کارکرد مناسب چشم مورد نیاز می‌باشد. ولی وقتی فشار داخل چشم بالا رفت، عصب بینایی را تحت فشار قرار می‌دهد. در اثر این فشار برخی از رشته‌های عصبی از بین می‌روند و در نتیجه کاهش بینایی اتفاق می‌افتد.

 

اولین مناطقی که درگیر شده و آسیب می‌بینند مناطق محیطی بینایی می‌باشند. اگر آب سیاه درمان نشود، گسترش آن می‌تواند سبب از دست رفتن کامل دید محیطی شود. در این صورت دید به شکل لوله تفنگی باقی می‌ماند یعنی قسمت مرکزی میدان دید باقی مانده و قسمت‌های محیطی آن از بین می‌رود. در مراحل نهایی بیماری کاهش دید مرکزی به وقوع پیوسته که نتیجه آن نیز کوری کامل است. گاهی نیز آب سیاه با فشار طبیعی چشم همراه است. در این گونه موارد آب سیاه با فشار طبیعی ( یا پایین ) نامیده می‌شود.

 

از طرفی دیگر فشار بالای داخل چشم همیشه آب سیاه ایجاد نمی‌کند. در برخی افراد فشار چشم بالاتر از میزان طبیعی است، اما آسیب قابل توجهی در سر عصب و میدان بینایی یافت نمی‌شود. این حالت بسته به نظر متخصص از نظر احتمال ایجاد آب سیاه ممکن است تنها به پیگیری‌های منظم نیاز داشته باشد و یا این که لازم است همانند آب سیاه درمان شود که در هر مورد متخصص بیماری‌های چشم اقدامات و راهنمایی لازم را انجام خواهد داد.

 

چرا فشار داخل چشم به وجود می‌آید؟

فشار چشم ( فشار داخل چشمی ) توسط مایع موجود در قسمت قدامی چشم قرار دارد و زلالیه نامیده می‌شود، کنترل می‌گردد. این مایع در اجسام مژگانی ( حلقه‌های بافتی پشت بخش رنگی چشم یا عنبیه ) ساخته شده و از میان مردمک عبور می‌کند و از کانال‌های ریز به نام شبکه ترابکولار از چشم خارج می‌شود. این شبکه در زاویه خروجی چشم بین قرنیه ( پنجره شفاف جلوی چشم ) و عنبیه قرار دارد. در چشم طبیعی بین تولید و خروج این مایع تعادل وجود دارد. در برخی چشم‌ها این تعادل به هم می‌خورد. برهم خوردن این تعادل سبب بالا رفتن فشار داخل چشم می‌شود. بیشترین موارد آب سیاه هنگامی اتفاق می‌افتد که خروج زلالیه از چشم محدود می‌شود، یعنی به میزانی که زلالیه تولید می‌شود خروج آن از چشم صورت نمی‌گیرد.

 

انواع مختلف آب سیاه کدامند؟

چهار نوع اصلی آب سیاه وجود دارد: زاویه باز اولیه، زاویه بسته اولیه، ثانویه و آب سیاه کودکان

 

> آب سیاه زاویه باز اولیه

آب سیاه زاویه باز شایع‌ترین نوع آب سیاه می‌باشد. این بیماری سیری آرام و پیشرونده دارد و تا مراحل نهایی فاقد علامت می‌باشد. در این بیماری فشار چشم به این علت بالا می‌رود که کانال‌های خروجی جهت خروج زلالیه به صورت مناسب عمل نمی‌کنند. البته علت این امر بسته بودن مسیر جریان زلالیه نیست و همانطور که از نام آن بر می‌آید، زاویه چشم "باز" است ولی عملکرد مناسبی ندارد.

همانطور که گفته شد در این بیماری فشار چشم بسیار آرام بالا می‌رود و هیچگونه دردی که به فرد اخطار دهد، حتی در مواردی که عصب تخریب شده است وجود ندارد. معمولا در یک چشم بیماری پیشرفته تر از چشم مقابل است، زیرا که آسیب ضرورتا در یک قسمت میدان بینایی دو چشم و به یک میزان اتفاق نمیفتد. به این دلیل، قبل از این که بیمار درک کند در بینایی خود مشکلی وجود دارد، آسیب قابل توجهی رخ داده است. از این رو تشخیص و درمان زود هنگام بسیار مهم است. آب سیاه زاویه بسته اولیه ( بعضی اوقات آب سیاه حاد نامیده می‌شود ) در کشورهای غربی شیوع کمتری دارد و اغلب در آسیایی‌ها دیده می‌شود. ممکن است بیماری حاد ( با شروع ناگهانی ) و یا مزمن ( با پیشرفت کند ) باشد.

 

 

> آب سیاه زاویه بسته حاد

وقتی اتفاق می‌افتد که خروج مایع زلالیه به صورت ناگهانی متوقف می‌شود که به علت جلو آمدن عنبیه و "بسته" شدن زاویه می‌باشد. این بدان معنی است که زلالیه تولید شده نمی‌تواند از چشم خارج شود و فشار به شکل فزاینده‌ای بالا می‌رود. افزایش ناگهانی فشار چشم منجر به درد شدید می‌شود.

 

علائم این بیماری عبارتند از:

• دیدن هاله دور نور

• قرمزی چشم

• تاری دید

• تهوع و استفراغ

• در برخی موارد خستگی و بیحالی

 

در این مورد بایستی درمان به سرعت انجام شود و در بسیاری از مواقع بینایی کاملا بهبود میابد. با این حال اگر درمان به تاخیر بیفتد، معمولا آسیب پایدار در چشم بوجود می‌آید و بینایی به صورت جبران ناپذیری از بین می‌رود. وقتی تخریب عصب اتفاق بیفتد، در مورد بیماری آب سیاه زاویه بسته اولیه به کار می‌رود. احتمال ایجاد این نوع از آب سیاه بستگی به شکل چشم دارد و در چشمان "دوربین" شایع‌تر است. گاهی بیماران یک سری حملات خفیف آب سیاه زاویه بسته را تجربه می‌کنند. این‌ها حملات تحت حاد نامیده شده و اغلب در غروب اتفاق میفتند. دید مه‌آلود همراه با حلقه‌های رنگی اطراف نورهای سفید ممکن است در این بیماران بروز نمایند و یا ممکن است ناراحتی، قرمزی چشم و احساس کسالت وجود داشته باشد. اگر فردی این علایم را داشت لازم است که بدون تاخیر با چشم پزشک خود مشورت نماید.

 

> آب سیاه زاویه بسته مزمن

این نوع از آب سیاه به کندی پیشرفت می‌کند و اکثرا علامتی ندارد و مشابه بیماری زاویه باز می‌باشد ولی علت افزایش فشار، شبیه افزایش فشار در آب سیاه زاویه بسته حاد می‌باشد. هنگامی که تخریب عصب اتفاق افتاد اصطلاح آب سیاه زاویه بسته اولیه مزمن به کار برده می‌شود. درمان در این بیماری با استفاده از کاهش فشار چشم بوده به اندازه‌ای که میزان فشار چشم باعث تخریب بیشتر عصب بینایی نشود.

 

> آب سیاه ثانویه

این نوع گلوکوم می‌تواند به صورت زاویه باز یا بسته باشد و همانطور که از نام آن مشخص است، ممکن است به علت‌های مختلف از جمله: وجود یک بیماری دیگر، مصرف برخی داروها، ضربه به چشم، برخی اعمال جراحی داخل چشمی و غیره به وجود آید. همزمان با درمان این نوع از آب سیاه، علتی که باعث آن نیز شده است باید مشخص و درمان شود. در این حالت، چشم ممکن است به وضعیت طبیعی برگردد و نیاز به درمان بیشتری نباشد. این امکان نیز وجود دارد که آسیب به چشم‌ها به گونه‌ای باشد که درمان طولانی مدت آب سیاه لازم باشد.

 

> آب سیاه مادرزادی

این وضعیت نادری است که در آن چشم به صورت طبیعی تشکیل نمی‌شود. این بیماری که در یک مورد از 10 هزار نوزاد وجود دارد، ممکن است همراه با سایر اختلالات تکاملی در چشم باشد.

 

 

آیا برخی افراد بیش از دیگران مستعد آب سیاه هستند؟

بله، عوامل خطر متعددی وجود دارند که احتمال شروع آب سیاه ( گلوکوم ) را بیشتر می‌کنند و همچنین این عوامل بر روی هم اثر هم افزایی دارند. این عوامل عبارتند از: سن، نژاد، سابقه فامیلی، نزدیک بینی، دوربینی، اندازه ضخامت قرنیه و ...

 

> سن

آب سیاه زاویه باز اولیه با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا می‌کند. معمولا در افراد زیر 40 سال شایع نمی‌باشد. تعداد افرادی که این بیماری را دارند از 2 درصد در 40 سالگی به 4 درصد در 80 سالگی افزایش می‌یابد.

 

> نژاد

افراد سیاه‌پوست 4 برابر بیشتر از سفیدپوستان در معرض آب سیاه زاویه باز اولیه قرار دارند. بیماری در این افراد زودتر اتفاق میفتد و شدیدتر است. بنابراین معاینات منظم جهت جلوگیری از آسیب بینایی در این افراد حیاتی است. خطر مبتلا شدن به آب سیاه زاویه بسته اولیه در آسیایی‌ها بیشتر است.

 

> سابقه فامیلی

در صورتی که خویشاوند نزدیک ( پدر، مادر، خواهر، برادر یا فرزند ) دچار آب سیاه باشند، خطر ابتلا به آب سیاه حداقل 4 برابر افزایش می‌یابد. معاینات چشمی در این افراد در سن بالای 40 سالگی توسط سازمان بهداشت جهانی پیشنهاد شده است. در زمانی که عوامل خطر دیگر هم وجود دارد بهتر است معاینات چشمی در سنین پایین‌تر انجام شود. در صورتی که مبتلا به بیماری آب سیاه ( گلوکوم ) هستید، فراموش نکنید که باید به خویشاوندان خود درباره این بیماری و نیاز آنان به معاینه توضیح دهید.

 

> نزدیک بینی

افراد با نزدیک بینی شدید در معرض خطر بیشتر آب سیاه زاویه باز اولیه می‌باشند و باید مطمئن شویم که به طور منظم برای بررسی امکان گرفتاری به آب سیاه معاینه می‌شوند.

 

> دوربینی

افراد دوربین در معرض خطر بیشتر آب سیاه زاویه بسته می‌باشند.

 

> بیماری قند ( دیابت )

خطر آب سیاه ممکن است در افراد دیابتی بیشتر باشد. وجود رابطه مستقیم بین این دو بیماری مشخص نیست. به هرحال همه افراد دیابتی باید به طور منظم مورد معاینه چشمی قرار گرفته و همزمان معاینات و بررسی لازم جهت تشخیصی بروز احتمالی آب سیاه در آنان انجام شود.

 

در صورتی که در یک یا چند گروه در معرض خطر قرار بگیریم چکار کنیم؟

باید مطمئن شویم، همه کسانی که در معرض خطر آب سیاه هستند، با توجه به برنامه‌ای که چشم پزشک مشخص می‌کند مورد معاینه‌های چشمی قرار می‌گیرند.

 

چند تست مهم در ارزیابی بیماری آب سیاه

 

• معاینه سر عصب با وسیله‌ای مخصوص

• اندازه‌گیری فشار داخل چشم

• بررسی میدان بینایی که آیا علایمی از کاهش دید از بخش محیطی دید وجود دارد یا نه؟

 

 

آب سیاه چگونه درمان می‌شود؟

 

> درمان آب سیاه زاویه باز

هدف درمان آب سیاه زاویه باز کاهش فشار داخل چشم به حدی است که عصب بینایی دچار تخریب بیشتر نشود. درمان معمولا به وسیله قطره چشمی انجام می‌گیرد. عملکرد این داروها، کاهش تولید زلالیه در چشم و یا افزایش خروج آن از چشم و یا هر دو می‌باشد. در سال‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی در این نوع درمان صورت گرفته و قطره‌های جدید موثرتری که دارای عارضه کمتر از داروهای گذشته هستند در دسترس قرار گرفته است. اگر قطره‌های چشمی به اندازه کافی فشار را پایین نیاورد، درمان لیزری یا جراحی باید در دستور کار قرار گیرد.

 

> درمان آب سیاه زاویه بسته اولیه

آب سیاه حاد زاویه بسته ابتدا با قطره یا تزریق داروهای وریدی برای کاهش فشار چشم مورد درمان قرار می‌گیرد. هنگامی که فشار کاهش یافت، اقدام جراحی یا لیزر انجام می‌شود تا راه فرعی برای از بین بردن انسداد در سیستم تخلیه زلالیه ایجاد کند و از عود حمله جلوگیری نماید. معمولا همان درمان در چشم دیگر هم صورت می‌گیرد تا از حمله حاد آب سیاه زاویه بسته در این چشم هم پیشگیری به عمل آید. این درمان‌ها دردناک نیستند و به صورت سرپایی صورت می‌پذیرند، اگرچه ممکن است گاهی لازم باشد که بیمار مدتی نیز بستری شود. اگر آب سیاه زاویه بسته حاد به موقع تشخیص داده شده و بدون تاخیر درمان شود، ممکن است موفق به برگشت و حفظ کامل و پایدار بینایی شویم. در حالیکه، هرگونه تاخیر در درمان بیماری ممکن است اثرات تخریب دائمی در چشم مبتلا به جا بگذارد. گاهی فشار ممکن است بالا بماند و نیاز به درمان مستمر مانند آنچه در آب سیاه زاویه باز وجود دارد به وجود آید. آب سیاه زاویه بسته اولیه مزمن شبیه آب سیاه زاویه باز اولیه، با قطره‌های ضد آب سیاه ( جهت کاهش فشار چشم ) درمان می‌شود.

 

> استفاده از قطره‌های چشمی در درمان آب سیاه ( گلوکوم )

اولین قدم درمانی مصرف قطره چشمی می‌باشد. این درمان در بیشتر بیماران کافی می‌باشد. انواع مختلفی از داروهای چشمی برای آب سیاه وجود دارد و پزشک شما ممکن است نیاز به تغییر دارو را توصیه کند تا دارو یا ترکیب دارویی مناسب‌تر جهت کنترل فشار داخل چشم تعیین شود. هنگامی که دارو شروع شده معمولا نیاز به ادامه درمان در تمام طول مدت زندگی می‌باشد ( دوره درمان در مورد آب سیاه وجود ندارد ). در برخی بیماران قطره‌های چشمی برای کنترل فشار چشم کافی نیستند و لازم است از سایر درمان‌ها مانند قرص‌ها، درمان لیزری و جراحی نیز استفاده شود.

 

> درمان آب سیاه ( گلوکوم ) در نوزادان با استفاده از روش‌های گونیوتومی و ترابکولوتومی

بیماری آب سیاه ( گلوکوم ) در نوزادان معمولا در ابتدای تولد خود را به صورت آب ریزش چشم، بزرگی قرنیه، کدورت قرنیه و ترس از نور نشان می‌دهد. درمان گلوکوم نوزادی معمولا با استفاده از عمل بوده و روش‌های مختلفی دارد که دو روش مرسوم آن گونیوتومی و ترابکولوتومی می‌باشد.

در گلوکوم نوزادی معمولا راه خروج مایع از چشم‌ها به کانال شلم ( کانال خروج مایعات از چشم ) بصورت میکروسکوپی مسدود می‌باشد. بنابراین، مهم‌ترین هدف این عمل بر باز کردن کانال شلم به محوطه اتاق قدامی ( داخل چشم ) می‌باشد.

 

عمل گونیوتومی

در صورتیکه قرنیه نوزاد در حدی شفاف باشد که اجزا داخلی و زاویه چشم قابل مشاهده باشد، از روش گونیوتومی ( داخل چشمی ) استفاده می‌گردد. در این روش با برش کوچک در قرنیه نوزاد و مشاهده زاویه با کمک لنز مخصوص و میکروسکوپ جراحی، برشی در طول شبکه ترابکولار که قابل مشاهده بوده داده می‌شود تا راه فضای اتاق قدامی چشم به کانال شلم باز گردد.

 

عمل ترابکولوتومی

در شرایطی که قرنیه نوزاد شفاف نبوده و اجزا داخلی و زاویه چشم دیده نشود، از روش ترابکولوتومی ( روش خارج چشمی ) استفاده می‌شود. در این روش برش کوچکی در ملتحمه چشم ایجاد شده و قسمتی از اسکلرا ( صلبیه ) کنار زده شده و از این طریق کانال شلم را از خارج چشم پیدا کرده و با استفاده از یک ابزار فلزی مخصوص به نام ترابکولوتوم را از هر طرف وارد این کانال کرده و با چرخاندن این وسیله به داخل چشم، راه کانال شلم به داخل چشم باز می‌گردد.

این دو روش در صورت عدم پاسخ قابل تکرار می‌باشند، زیرا در هر مرحله حدود نصف زاویه باز می‌گردد و در صورتیکه پس از مرحله دوم باز هم پاسخ مناسب گرفته نشد، از روش‌های دیگری مانند: ترابکولکتومی و یا کارگذاری شانت داخل چشمی استفاده می‌گردد.

 

عمل ترابکولکتومی

ترابکولکتومی متداول‌ترین عمل غیر لیزری برای کاهش فشار داخل چشم می‌باشد که بیماری آب سیاه ( گلوکوم ) را درمان می‌کند. در این عمل یک کانال برای خروج مایع داخلی چشم زده می‌شود تا از طریق آن مایع اضافی داخل چشم خارج گردد. برای ایجاد این کانال قسمتی از سیستم خروجی چشم را برداشته و از این طریق چشم را اصلاح می‌کنند.

پس از انجام عمل داروهایی از جمله آنتی بیوتیک و قطره‌های گشاد کننده مردمک چشم تجویز شده و داروهای آب سیاه ( گلوکوم ) قطع می‌گردد. این عمل برای افرادی که پیشرفت بیماری آب سیاه در آن‌ها زیاد بوده و دیگر درمان لیزری جوابگو نمی‌باشد مناسب است و می‌تواند تا حد زیادی به بهبود و درمان این بیماری کمک نماید.

دریافت نتیجه موفق عمل ترابکولکتومی علاوه بر انجام عمل به موقع توسط چشم پزشک مجرب و کارآزموده به رعایت دستور مصرف به موقع داروها و قطره‌های چشمی نیز نیاز دارد.

عمل ترابکولکتومی معمولا بین 2 تا 6 هفته زمان نیاز دارد تا فرد بهبود یابد.

 

> آیا نوع دیگری از درمان وجود دارد؟

برخی بیماران مبتلا به آب سیاه همراه با فشار چشم طبیعی هستند ( به این حالت آب سیاه با فشار طبیعی یا فشار کم گفته می‌شود ). این باور وجود دارد که اختلال جریان خون به چشم در این افراد یکی از علت‌های تخریب عصب بینایی آن‌ها می‌باشد. در این بیماران داروهای کاهش دهنده فشار اولین انتخاب درمانی هستند. با این حال، در برخی موارد قرص‌هایی که بر روی جریان خون موثرند ممکن است کمک کننده باشند، اگرچه شواهد علمی محدودی از فواید آن‌ها موجود می‌باشد. مطالعات فراوانی در این زمینه در دست انجام است.

 

چگونه از قطره‌های چشمی استفاده کنم؟

بهتر است از یک روش استفاده کنیم تا داروها فراموش نشوند. برای مثال، اگر قطره‌های چشمی خود را کنار مسواک خود بگذارید، یادتان خواهد ماند که وقتی مسواک می‌زنید قطره خود را بریزید. راه‌های مختلفی برای ریختن قطره در چشم وجود دارد. یکی از ساده‌ترین راه‌ها این است که جلو یک آینه بنشینید، پلک تحتانی خود را پایین بکشید و اجازه دهید که قطره در فضای بین پلک و چشم بیفتد.

 

 

چشمان خود را ببندید و به آرامی گوشه داخلی آن را با یک انگشت به مدت 2 تا 3 دقیقه بفشارید این کمک می‌کند تا مقدار خروج قطره را از مجرای اشکی به خارج از چشم کاهش دهید و آن را در چشم خود، جایی که نیاز است نگاه دارید. می‌توانید به جای آن گوشه چشم را فشار دهید. تا از خروج قطره به بینی و جذب سیستمیک آن جلوگیری کنید.

راه دیگر ریختن قطره در چشم عقب بردن سر می‌باشد؛ هنگامی که نشسته‌اید، ایستاده‌اید و یا دراز کشیده‌اید. در حالیکه انگشت اشاره خود را بر روی نقطه نرم درست زیر لبه پلک قرار داده‌اید پلک را به پایین بکشید تا فضایی بین چشم و پلک ایجاد شود. قطره را در این فضا بریزید.

 

نکات مهم

• اگر بیش از یک نوع قطره استفاده می‌کنید، مهم است که بین دو قطره حداقل 10 دقیقه فاصله بگذارید تا قطره دوم، قطره اول را خارج نسازد.

• اگر در اینکه آیا قطره به چشم خود رفته یا نرفته است، مشکل دارید، قطره خود را در یخچال ( نه در فریزر ) نگهداری کنید. اگر قطره سرد باشد چشم شما بهتر آن را احساس خواهد کرد تا وقتی دمای اتاق را داشته باشد.

• از آنجا که آسیب بینایی در آب سیاه ( گلوکوم ) دائمی است، مهم است که از بدتر شدن آن جلوگیری کنیم. بنابراین اگر می‌خواهید بینایی خود را حفظ کنید، حیاتی است که قطره‌های خود را دقیق استفاده کنید.

 

 

چه تعدادی از مردم به آب سیاه مبتلا هستند؟

در حال حاضر 65 میلیون نفر در جهان به بیماری آب سیاه مبتلا هستند و متاسفانه این رقم رو به افزایش است. اگر فردی در خانواده مبتلا به آب سیاه باشد احتمال ابتلای به این بیماری در سایر افراد آن خانواده 4 تا 9 برابر بیشتر از سایر افراد جامعه است. احتمال ابتلای افراد بالای 60 سال به بیماری آب سیاه 6 برابر بیشتر از سایر افراد جامعه است.

 

> چه تعداد از مبتلایان به آب سیاه نسبت به وجود بیماری خود آگاهی ندارند؟

تقریبا نیمی از کسانی که دچار بیماری آب سیاه هستند از وجود بیماری خود آگاه نیستند.

 

> چه کسانی در معرض خطر ابتلا به آب سیاه هستند؟

 

• بستگان بیماران مبتلا به آب سیاه

• افراد بالای 50 سال سن

• افراد با نزدیک بینی بالا

• مبتلایان به بیماری قند

 

آب سیاه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

متاسفانه آزمایش ساده‌ای که بتواند صد در صد موثر باشد در دسترس نیست. اندازه‌گیری فشار داخل چشم هم به تنهایی برای تشخیص آب سیاه کافی نیست. تنها یک معاینه کامل و بررسی انتهای چشم و با مردمک گشاده شده و آزمایش‌ها و بررسی‌های اختصاصی تشخیص را ممکن می‌سازد.

 

> آب سیاه چه علائم و نشانه‌هایی دارد؟

در اغلب مبتلایان به ویژه در مراحل اولیه بیماری نشانه‌ها و علائم کمی وجود دارد. در مراحل بعدی بیمار علائم به شرح زیر بروز می‌کند:

 

• کاهش دید محیطی

• مشکل در تطابق با تاریکی

• ایجاد مشکل در تمرکز روی کارهای نزدیک

• ایجاد هاله‌های رنگی در اطراف نور

• نیاز به تغییر مکرر و زود به زود عینک

 

> آیا دیدی که در اثر آب سیاه از دست می‌رود قابل بهبود است؟

رشته‌های عصبی که در نتیجه آب سیاه از بین می‌روند قابل بازسازی نیستند ولی درمان‌های دارویی و جراحی می‌تواند باعث توقف و یا کند شدن سیر بیماری شود.

 

> آیا می‌توان از کاهش دید ناشی از آب سیاه جلوگیری کرد؟

تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند از کوری ناشی از آب سیاه جلوگیری کند.

 

> بهترین وسیله دفاعی بر علیه نابینایی ناشی از آب سیاه چیست؟

بهترین دفاع معاینه کامل چشم براساس برنامه‌های تنظیم شده می‌باشد. می‌توانید از چشم پزشک خود در این باره بپرسید. اگر برای شما تشخیص آب سیاه داده شد، مهم است درباره روش‌های مناسب درمانی از پزشک خود سوال کنید و درمان‌های مناسب را بدون از دست دادن وقت اجرا کنید.

 

> آیا با وجود آب سیاه می‌توان به رانندگی ادامه داد؟

به شرطی که کاهش میزان بینایی شدید نباشد، اکثر افراد می‌توانند به رانندگی ادامه دهند. اما اگر کسانی که آب سیاه دو طرفه دارند، باید آزمایش دو طرفه میدان بینایی انجام دهند تا مقدار آسیب میدان بینایی آن‌ها مشخص شود.

 

> اگر آب سیاه به خوبی کنترل نشد چه باید کرد؟

• امروزه بیش از 90% بیماران تشخیص داده شده آب سیاه دید مفید خود را حفظ می‌کنند ( کوری نادر است ).

• با این حال، در برخی موارد کنترل کافی آب سیاه برای حفظ دید مفید امکان‌پذیر نیست.

• این حالت مخصوصا وقتی پیش می‌آید که آب سیاه در مراحل دیررس تشخیص داده شود، درمان غیر موثر باشد و یا بیمار در استفاده از داروهای تجویز شده مشکل داشته باشد.

• اگر دید در حدی آسیب دیده باشد که نمی‌توانند کارهای روزانه خود را انجام دهند، کارهای زیادی می‌توان انجام داد تا به بیماران کمک کند تا بتوانند از دید خود به طور موثر استفاده کنند.

• بیماران باید با چشم پزشک تماس بگیرند تا آن‌ها را با وسایل کمکی کم بینایی آشنا سازد.

 

 

 

فرآیند پذیرش در بیمارستان فوق تخصصی چشم پزشکی بینا مشهد

• مراجعین محترم در هنگام ورود به بیمارستان توسط پرسنل تکریم و پذیرش به کلینیک تخصصی بینایی سنجی واقع در طبقه اول هدایت می‌‌شوند.

نکته: اگر دارای عینک طبی هستید، برای انجام معاینات بینایی سنجی حتما آن را همراه خود داشته باشید.

• مرحله بعد، معاینه در کلینیک تخصصی گلوکوم می‌باشد که این امر توسط متخصصین گلوکوم انجام می‌گردد. برای انجام معاینات تکمیلی، داخل چشم قطره ریخته و پس از چند دقیقه مجددا معاینه می‌شود.

نکته: قطره ریخته شده در چشم باعث تاری دید می‌شود. این امر ممکن است به مدت چند ساعت طول بکشد بنابراین به یاد داشته باشید حتما در این زمان از رانندگی پرهیز شود.

• پس از انجام معاینات چشم اگر چشم پزشک تصمیم به عمل گرفت، تاریخ عمل در نرم افزار جامع بیمارستانی ثبت می‌شود.

 

 خدمات درمانی بیماری آب سیاه ( گلوکوم ) در بیمارستان فوق تخصصی چشم پزشکی بینا