تصویربرداری از شبکیه چشم

شبکیه داخلی‌ترین لایه چشم است و شامل سلول های گیرنده نور و نورون ها می‌باشد. نور پس از عبور از عدسی و زجاجیه، به شبکیه وارد شده و بعد از پشت سر گذاشتن سایر لایه‌های شبکیه، سرانجام به سلول‌های گیرنده نور می‌رسد. نهایتا پیام عصبی به عصب بینایی منتقل شده و به مغز می‌رود.

امروزه با پیشرفت های چشم پزشکی، ابزارها، تجهیزات و تکنیک های بسیار پیشرفته ای برای بررسی و ارزیابی ساختمان و عملکرد شبکیه ابداع شده است. این ابزارها عبارتند از:

 

OCT

با استفاده از این دستگاه مقاطع مختلف لایه های شبکیه با دقت بالا بررسی می گردد. بنابراین برای تشخیص و پیگیری بسیاری از بیماری های شبکیه مانند سوراخ های ماکولا، ادم ماکولا، دژنراسیون ماکولا، رتینوپاتی دیابتی و گلوکوم به کار می رود. در این تکنیک از یک منبع نورانی برای تصویر برداری استفاده می گردد و احتیاجی به تماس با چشم وجود ندارد.

 

B-scan

در این تکنیک ها از امواج مافوق صوت استفاده شده و پروب دستگاه سونوگرافی بر روی پلک قرارداده شود. درمواردی که مانعی برای ارزیابی شبکیه وجود دارد مانند زمانی که آب مروارید شدید یا خونریزی زجاجیه وجود دارد اطلاعات مفید از شبکیه به دست می آورد.

 

Fundus photography

این دستگاه برای تصویر برداری رنگی از شبکیه یا فوندوس چشم به کار می رود.

 

آنژیوگرافی

برای انجام این تست تزریق ماده حاجب ایجادکننده کنتراست مانند فلورسئین یا نظایر آن به یکی از رگ های دست بیمار انجام می شود. برای عکسبرداری از قسمت خلفی چشم از دستگاه fundus photography استفاده می شود. این تست برای بررسی جریان خون شبکیه و کوروئید استفاده می شود. آنژیوگرافی فلورسئین بیشتر برای بررسی رتینوپاتی دیابتی، بیماری های انسدادی عروق مانند انسداد شریان یا ورید شبکیه و ارزیابی دژنرسانس wet ماکولا کاربرد دارد.