سندرم کوررنگی چیست؟

 

سندرم کوررنگی (Color Blindness) یک بیماری ارثی می باشد که در آن فرد توانایی تشخیص یک یا برخی از رنگ ها را ندارد. این امر باعث می شود افراد مبتلا به سندرم کوررنگی برخی رنگ ها را به صورت طیفی از رنگ های خاکستری و سیاه می بینند. یکی از مهم ترین علائم این سندرم، عدم تشخیص رنگ قرمز و سبز یا رنگ آبی و زرد از یکدیگر می باشد. کوررنگی ممکن است به علت بیماری های عصب بینایی یا شبکیه تنها در یک چشم ایجاد شود و به مرور زمان تشدید می گردد. این امر ممکن است تبدیل به کوررنگی کامل شود که در آن بیمار دیدی خاکستری دارد. بیماران مبتلا به این نوع معمولا در تشخیص رنگ آبی و زرد مشکل دارند.

 

علت های کوررنگی

مشکلات تشخیص رنگ ها را می توان به انواع ارثی یا اکتسابی طبقه بندی کرد:

 

 

• ارثی

شایع ‌ترین علت بروز سندرم کوررنگی، اختلالات ژنتیکی یا ارثی است. عدم تشخیص رنگ به صورت ارثی در مردان به مراتب بیشتر از زنان است. علت بروز این مشکل وابسته به کروموزوم X مغلوب است که در مردان بیشتر دیده شده و تقریبا از مادر به پسر به ارث می ‌رسد. در این اختلال کروموزومی سلول‌ های مخروطی موجود در شبکیه چشم که مسئول درک رنگ هستند دچار اختلال شده و به همین دلیل مبتلایان رنگ ها را درست تشخیص نمی ‌دهند. ‌به ندرت پیش می‌ آید که فرد اصلا دید رنگی نداشته باشد. کمبود رنگ مربوط به قرمز-سبز نسبت به کمبود آبی-زرد بسیار شایع تر می باشد.

• اکتسابی

سندرم کوررنگی ممکن است ناشی از بیماری های مزمن، تصادفات، مصرف داروهای خاص، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و یا فرآیندهای پیری ساده باشد.

 

1) مواد شیمیایی

قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی مانند دی سولفید کربن و بعضی کودهای شیمیایی، ممکن است باعث کاهش دید رنگی شود.

 

2) بیماری خاص

گاهی ممکن است آسیب های وارد شده به شبکیه چشم که در نتیجه ابتلا به برخی بیماری ها مانند آب سیاه (گلوکوم)، دیابت، پارکینسون، آلزایمر و اسکلروز ایجاد می شود، باعث ابتلا به سندرم کوررنگی شوند. همانطور که در ابتدای مقاله ذکر کردیم، ممکن است یکی از چشم ها بیشتر از دیگری تحت تاثیر قرار گیرد. اگر بیماری زمینه ای قابل درمان باشد کمبود رنگ ممکن است بهتر شود.

 

3) مصرف داروهای خاص

مصرف برخی داروها (مانند آنتی ‌بیوتیک اتامبوتول که برای درمان سل تجویز می ‌شود و یا برخی داروهای ضد روان ‌پریشی مانند کلرپرومازین و تیوریدازین) ممکن است همراه با عارضه های مختلف باشد و حتی دید رنگی چشم فرد را تحت تاثیر قرار دهند و یا باعث آسیب رساندن به شبکیه چشم شوند.

 

 

تشخیص سندرم کوررنگی

تست های تشخیص کوررنگی، آزمایشاتی هستند که چشم پزشک با کمک آن، توانایی فرد را در تشخیص تفاوت بین رنگ ها مورد بررسی قرار می دهد. اگر شخص نتواند این آزمایش ها را با موفقیت بگذارند، به احتمال زیاد مبتلا به سندرم کوررنگی می باشد. آزمایشات مختلفی برای تشخیص استفاده می شود و برخی از این آزمایشات به شرح زیر می باشند:

 

> تست رنگ ایشی هارا

> تست نابهنجاری ‌سنج ادراک رنگ

> تست رنگ سودوایزوکروماتیک HRR

> تست صد سایه رنگی فرانسورث ـ مانسل

 

                         

 

معرفی آزمایش رنگ ایشی هارا

برخی از آزمایش ‌ها ماهیت بالینی دارند و به گونه ‌ای طراحی شده ‌اند تا سریع، ساده و موثر در شناسایی دسته ‌های مختلف سندرم کوررنگی استفاده گردند. یکی از راه های تشخیص کمبود دید رنگ در افراد، بررسی مستقیم بینایی رنگ افراد با استفاده از آزمایش ایشی هارا می باشد. آزمایش ایشی هارا کمبودهای قرمز-سبز را بررسی می کند.

 

 

 همین الان این آزمایش را انجام دهید 

 

راه های درمان سندرم کوررنگی

برای درمان این سندرم، روش مشخصی وجود ندارد، اما روش هایی برای کمک به بینایی رنگ ها در افراد وجود دارد. افرادی که برای دیدن رنگ های قرمز و سبز مشکل دارند، می‌ توانند با استفاده از لنزهای خاص، این رنگ ها را با وضوح و دقت بیشتر ببینند. به خاطر داشته باشید از این لنزها تنها در فضای باز و زیر نورهای درخشان می توان استفاده کرد. همچنین استفاده از برخی نرم افزارهای مخصوص به تشخیص رنگ ها کمک می کند.

 

 

مراجعه به پزشک

مراجعه به‌ موقع به چشم پزشک می‌ تواند از بروز آسیب های مختلف جلوگیری کند. سندرم کوررنگی جز بیماری های خاموش محسوب می شود و معمولا بیمار به راحتی متوجه آن نمی شود. هر زمان که فرد احساس کرد که مشکلی در تشخیص رنگ ها دارد و یا اینکه بینایی او با چیزی که افراد از آن تعریف می کنند متفاوت است باید حتما به پزشک مراجعه کند. ممکن است مراجعه به موقع و زود هنگام باعث جلوگیری از شدت گرفتن بیماری و طولانی شدن دوره درمان می شود.

 

سخن پایانی

همانطور که در این مقاله اشاره شد، سندرم کوررنگی علت های مختلفی مانند وراثت، مصرف داروهای خاص، داشتن بیماری خاص و قرار گرفتن در برابر برخی بیماری ‌های خاص دارد. متاسفانه هیچ درمان قطعی برای این سندرم کشف نشده، اما راهکارهای ساده‌ ای با توجه به وضعیت فرد وجود دارد که چشم پزشک می تواند از آن ها استفاده کند.

 

 برای اطلاعات بیشتر و مشاوره با کارشناسان، با ما تماس بگیرید