فارسی
العربية
آزمایش‌های روتین قبل از عمل‌های چشمی
انجام آزمایش‌های قبل از عمل‌های چشمی به منظور ارزیابی وضعیت سلامت عمومی بیمار و تشخیص هرگونه بیماری که ممکن است در زمان عمل تاثیر بگذارد، صورت می‌گیرد. این آزمایش‌ها یکی از مراحل مهم در آماده‌سازی برای عمل است. آزمایش‌های قبل از عمل به منظور ارزیابی وضعیت سلامت کلیه و کبد و دیگر پارامترهای خونی انجام می‌شود. همچنین، آزمایش‌های قبل از عمل‌های چشمی می‌توانند به چشم پزشک کمک کنند تا مشکلات احتمالی در طول عمل را شناسایی کند و از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند.
آزمایش‌های قبل از عمل یکی از مراحل مهم و اساسی در انجام عمل‌های چشمی است. هدف اصلی این آزمایش‌ها، ارزیابی وضعیت سلامتی بیمار و شناسایی هرگونه مشکلات آن‌هاست که می‌تواند حین عمل و پس از آن نیز تاثیرگذار باشد. آزمایش‌های قبل از عمل به عنوان بخش مهمی از فرآیند عمل می‌باشد، زیرا به چشم پزشک و تیم اتاق عمل اطلاعات دقیق‌تری در مورد وضعیت سلامتی بیمار ارائه می‌دهد.
آزمایش‌های قبل از عمل به دلایل مختلفی انجام می‌گیرد. برخی از این موارد به شرح زیر هستند:
• ارزیابی وضعیت عمومی سلامتی
این آزمایش‌ها، اطلاعات کاملی در مورد سلامت عمومی بدن بیمار ارائه می‌دهد.
• تشخیص بیماری‌ها
انجام آزمایش‌های قبل از عمل می‌تواند به تشخیص بیماری‌های مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا، مشکلات کبدی و کلیوی، نقص‌های خونی و سایر بیماری‌ها کمک کند. این اطلاعات به چشم پزشک کمک می‌کند تا درمان مناسب‌تری را به بیمار ارائه دهد و خطر عوارض عمل را به حداقل برساند.
• آماده‌سازی بدن برای عمل
نتایج آزمایش‌های قبل از عمل نشان‌دهنده وضعیت بدن قبل از انجام عمل است.
• تعیین میزان ریسک
انجام این آزمایش‌ها می‌تواند به چشم پزشک کمک کنند تا ریسک قبل از عمل را ارزیابی کند. این ارزیابی باعث می‌شود تا برای بروز مشکلات احتمالی آماده باشد.
• بررسی میزان تاثیر داروها
اگر بیمار داروی خاصی مصرف می‌کند، آزمایش‌های قبل از عمل می‌توانند نشان دهنده‌ی تاثیر این داروها بر سلامت کلیه و کبد و سایر اجزای بدن باشد. این اطلاعات به چشم پزشک کمک می‌کند تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کند.
به طور کلی، آزمایش‌های قبل از عمل به عنوان یک ابزار ارزیابی مهم و مفید در مرحله‌ی آماده‌سازی بدن قبل از انجام عمل مورد استفاده قرار می‌گیرد و به تیم درمانی کمک می‌کند تا برنامه‌های بهتری برای عمل و مراقبت‌های پس از آن ارائه دهند.
آزمایش‌های قبل از عمل چه نوع آزمایش‌هایی هستند؟
باید قبل از هر اقدامی، از وضعیت سلامت فرد با خبر بود. بنابراین آزمایش خون و همچنین آزمایش ادرار برای تصمیم گیری در مورد انتخاب بهترین روش درمانی ضروری می‌باشد. اگر بیمار از نظر عملکرد عروقی و سنجش معیارهای خونی در وضعیت نرمالی باشد، عمل با ریسک کمتری صورت می‌پذیرد. اما در صورتی که بیمار مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای باشد، عمل با ریسک بالایی صورت می‌پذیرد. در واقع انجام آزمایش‌های روتین قبل از هر عمل برای تست سلامت بیمار می‌باشد و سرباز زدن از انجام این آزمایش‌ها برای بیمار بسیار خطرناک خواهد بود. از این رو فرد انجام این آزمایش‌ها را باید در هر شرایطی در اولویت قرار دهد.
برخی از آزمایش‌های قبل از عمل به شرح زیر است:
> قندخون ناشتا (FBS)
> شمارش كامل گلبولي
> نيتروژن اوره
> كراتينين
> سديم و پتاسيم خون
> راديوگرافي قفسه سينه
> الكتروكارديوگرام
> آزمايش كامل ادرار
در ادامه به بررسی یکی از این آزمایش‌ها می‌پردازیم:
آزمایش قندخون ناشتا (FBS)
آزمایش FBS چیست؟
آزمایش FBS یا Fasting Blood Sugar یکی از انواع آزمایشات قند خون است. در طی آن میزان گلوکز در خون اندازه‌گیری می‌شود. سلول‌های بدن برای رشد و انجام فعالیت‌های خود به گلوکوز نیاز دارند. در واقع گلوکز انرژی سلول‌ها را تامین می‌کند. اگر این ماده به درستی به سمت سلول‌ها هدایت نشده و وارد خون شود، از تجمع بیش از حد گلوکوز در خون فرد به افزایش قند خون مبتلا خواهد شد. در این مرحله چشم پزشک آزمایش FBS را تجویز می‌کند.
اگر هورمون انسولین به وظایف خود به درستی عمل نکند بدن فرد دچار مشکل می‌شود. زمانی که سطح این هورمون در بدن کاهش یابد یا اختلالی در عملکرد آن رخ دهد، زمینه برای بروز دیابت نوع 1 و 2 فراهم خواهد شد. تشخیص به موقع این موضوع می‌تواند به کنترل این بیماری کمک کند.
آزمایش FBS بصورت ناشتا انجام می‌شود تا سطح قند خون مورد ارزیابی قرار گیرد. برای انجام آن لازم است فرد ۸ تا ۱۲ ساعت ناشتا باشد. این امر باعث می‌شود تا وضعیت بدن در حالت پایه به خوبی بررسی شود. نوشیدن آب جهت رفع تشنگی در طی ناشتایی اشکال ندارد. مدت زمان ناشتایی نباید از سطح استاندارد آن خارج شود.
چرا آزمایش FBS تجویز می‌شود؟
مهمترین دلیل تجویز این آزمایش کمک به تشخیص دیابت است. علاوه بر این، گاهی برای بررسی اثربخشی پروسه درمانی نیز آزمایش FBS به عنوان چکاپ انجام می‌شود.
موارد زیر از دلایلی است که پزشکان آزمایش FBS را تجویز می‌کنند. در شرایط زیر خطر ابتلا به دیابت افزایش می‌یابد:
> اگر سن بالاتر از ۴۵ سال باشد.
> اگر فرد مبتلا به اضافه وزن و چاقی باشد.
> فرد کم تحرک است و فعالیت فیزیکی او در حد قابل قبول نیست.
> فشار خون و تری‌گلیسیرید بالا و کلسترول خوب (HDL) پایین باشد.
> کسانی که سابقه دیابت بارداری دارند.
> افرادی که سابقه مقاومت به انسولین دارند.
> اگر فرد سابقه سکته مغزی یا فشار خون بالا دارد.
> فرد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت است.
