کلینیک تخصصی گلوکوم (آب سیاه)
بیماری گلوکوم یا آب سیاه چیست؟
بیماری گلوکوم یا آب سیاه یک بیماری چشمی است که بر روی شبکه عصبی چشم تاثیر می گذارد و باعث می شود عصب بینایی نتواند اطلاعات بصری چشم را به مغر منتقل کند . بیماری آب سیاه معمولا به دلیل فشار غیر طبیعی در داخل چشم ایجاد می شود و با گذشت زمان و افزایش فشار می تواند باعث از بین رفتن شبکه عصبی چشم و در نهایت از بین رفتن بینایی و کوری شود . اگر این بیماری زود تشخیص داده شود و برای درمان آن اقدامات لازم و در مراکز معتبری مانند کلینیک تخصصی گلوکوم (آب سیاه) بیمارستان بینا انجام شود می توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.
انواع گلوکوم یا آب سیاه
بیماری گلوکوم یا آب سیاه به ۵ دستهی اصلی تقسیم می شود که هر 5 دسته در کلینیک تخصصی گلوکوم (آب سیاه) بیمارستان بینا درمان می شود :
آب سیاه زاویه باز (مزمن):
نوعی آب سیاه که تنها علامت آن، از دست رفتن تدریجی بینایی است. از دست دادن بینایی ممکن است به قدری کند باشد که قبل از آشکار شدن علائم، آسیب جبران ناپذیری به بینایی وارد شده باشد. از سوی موسسهی ملی چشم، شایع ترین نوع آب سیاه اعلام شده است.
آب سیاه زاویهی بسته (حاد):
اگر جریان مایع زلالیه به طور ناگهانی مسدود شود، ساخت سریع مایع باعث افزایش شدید، سریع و دردناک فشار داخل چشم می شود.
آب سیاه مادرزادی:
کودکان مبتلا به آب سیاه مادرزادی دچار نقص در زاویه چشم خود هستند، که مانع از تخلیهی نرمال مایعات می شود. آب سیاه مادرزادی معمولا علائمی مانند کدورت سفیدی چشم، آبریزش بیش از حد چشم یا حساسیت به نور دارد. آب سیاه مادرزادی می تواند در خانواده ها اجرا شود. آب سیاه مادرزادی می تواند ارثی باشد.
آب سیاه ثانویه:
آب سیاه ثانویه اغلب یک عارضه جانبی ناشی از آسیب یا مشکلات دیگر چشم مانند آب مروارید یا تومورهای چشم است. داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها نیز می توانند این نوع آب سیاه را ایجاد کنند. جراحی چشم به ندرت ممکن است باعث آب سیاه ثانویه شود.
آب سیاه با فشار طبیعی:
در برخی موارد، عصب بینایی بدون افزایش فشار چشم دچار آسیب می شود، که علت آن ناشناخته است. با این وجود، حساسیت شدید یا کاهش جریان خون به عصب بینایی ممکن است علت این نوع آب سیاه باشد.
دلایل ایجاد بیماری گلوکوم یا آب سیاه چیست؟
با توجه به آمار سازمان جهانی بهداشت ، بیماری گلوکوم یا آب سیاه دومین عامل اصلی نابینایی در سراسر جهان است. عوامل ایجاد بیماری گلوکوم یا آب سیاه عبارتند را در کلینیک تخصصی گلوکوم (آب سیاه) برای شما شرح می دهیم :
سن:
با بالاتر رفتن سن و سال احتمال ایجاد بیماری گلوکوم در افراد بیشتر می شود و این احتمال در افراد بالای 60 سال به مرور زمان بیشتر می شود ، همچنین این رقم در افرادی با نژاد های آمریکایی و آفریقایی به 40 سال رسیده است.
نژاد:
در نژاد های آمریکایی و آفریقایی نسبت به نژاد قفقازی احتمال بروز بیماری بیشتر است و همچنین خطر بیماری آب سیاه زاویه بسته در نژاد آسیایی بیشتر است و بیماری آب سیاه با فشار طبیعی در نژاد ژاپنی بیشتر است .
مشکلات چشم:
التهاب مزمن چشم و نازکی قرنیه می تواند منجر به افزایش فشار در چشم شود. آسیب جسمی و یا تروما به چشم (مانند ضربه در چشم)، می تواند باعث افزایش فشار چشم شود و این عوامل احتمال بیماری اب سیاه را در چشم افزیش می دهد .
وراثت:
برخی از انواع آب سیاه ممکن است ارثی باشد. اگر والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ شما دچار آب سیاه زاویه باز هستند، شما در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید.
تاریخچه پزشکی:
خطر ابتلا به آب سیاه در افراد مبتلا به دیابت و فشار خون بالا و بیماری قلبی افزایش می یابد.
استفاده از برخی داروها:
استفادهی طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها خطر ابتلا به آب سیاه ثانویه را افزایش دهد.
روش های درمانی بیماری آب سیاه یا گلوکوم
در اغلب موارد بیماری کلوگوم یا آب سیاه به جز گلوکوم یا آب سیاه مادرزادی و گلوکوم های زاویه بسته در ابتدا از روش های درمانی با قطره های چشمی آغاز می شود و در صورتی که گلوکوم یا آب سیاه با درمان طبی کنترل نشود باید درمان های دیگر مانند استفاده از لیزر یا سایر اعمال جراحی انجام پذیرد که تمامی این موارد در کلینیک تخصصی گلوکوم (آب سیاه) بیمارستان بینا انجام می شود . در گلوکوم یا آب سیاه مادرزادی و گلوکوم زاویه بسته اغلب نیاز به یکی از روش های جراحی گلوکوم وجود دارد که نوع آن را چشم پزشک متخصص بر حسب شرایط بیمار انتخاب می کند.
درمان دارویی:
در درمان بیماری آب سیاه یا گلوکوم درمان دارویی شایع ترین و روش درمان است که در مراحل اولیه بیمار با تشخیص پزشک متخصص اعلام می شود ، در این روش با استفاده از قطره های چشمی و قرض ها مراحل درمان شروع می شود که باعث کاهش تولید مایع زلالیه در چشم می شوند و برخی دیگر از دارو ها باعث تسهید در خروج مایع زلالیه می شود تا فشار چشمی را کاهش دهد. در این روش با تشخیص پزشک دارو ها هر چند روز یکبار مصرف می شوند و ممکن است استفاده از دارو یا قطره های درمانی باعث ایجاد عوارضی مانند سردرد یا سوزش و قرمزی چشم شود.
اما این مسئله بسیار حائز اهمیت است که بیمار باید بطور مرتب و منظم قطره ها و قرص ها جهت کنترل فشار چشم را دقیق مصرف نماید چرا که در اغلب موارد بیماری گلوکوم یا اب سیاه در مراحل اولیه بدون علائم است و بیماران ممکن است مصرف داروی خود را فراموش کنند و یا متوقف نمایند.
لیزر درمانی :
برای خروج مایع چشمی در درمان بیماری آب سیاه یا گلوکوم می توان از لیزر درمانی استفاده کرد ، هرچند این روش معمولا توسط پزشک بعد از شروع مصرف دارو درمانی و در صورت عدم کنترل بیماری توسط دارو های مصرفی تجویز می شود . هرچند در بیساری از موارد مصرف دارو و درمان دارویی حتی بعد از لیزر درمانی الزامی است ، لیزر درمانی را می توانید در کلینیک تخصصی گلوکوم (آب سیاه) بیمارستان بینا انجام دهید .
جراحی:
اگر درمان دارویی و لیرز درمانی نتواند باعث بهبود و کنترل جهت فشار چشم شود در این مرحله پزشک متخصص تصمیم میگیرد از جراحی برای خروج مایع از چشم اقدام کند . برای عمل جراحی از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می شود که در بی حسی موضعی دارویی آرامبخش تجویز می گردد و سپس تزریق هایی جهت بی حسی اطراف چشم انجام می شود. چشم پزشک تکه کوچکی از بافت اطراف قرنیه را بر می دارد و به این ترتیب کانال جدیدی ایجاد می شود تا مایع از داخل چشم خارج شود.
نکات مهم در رابطه با گلوکوم
با توجه به بی علامت بودن بیماری لازم است که:
• بعد از چهل سال هر دو سال یک بار
• بعد از شصت سال هر سال یک بار
در افرادی که زمینه مثبت خانوادگی آب سیاه دارند، حداقل دو بار ویزیت بین سی تا چهل سالگی توصیه می شود.